راغده : (عربي) (مؤنث راغد)، [راغد به معني زندگي خوش و وسيع است]، راغده به معني زني كه زندگاني خوش و فراخ دارد.

رأفت : (عربي) نرم خوئي، مهرباني، شفقت.

رافعه : (عربی) (مؤنث رافع) 1- رفع کننده؛ 2- از میان برنده و نابود کننده؛ 3- دادخواه و شاکی؛ 4- برپا دارنده، بلند کننده؛ 5- آورنده و رساننده.

راما : (سنسكريت) 1- (اَعلام) (در اسطوره‌های هندی) ششمین مظهر «ویشنو» /vichnou/ ، شاهزاده‌ي آیوردهیا در هند شمالی، که سرگذشت او در حماسه‌ي رامایانا بیان شده است؛ 2- (در فارسي) (رام + ا (پسوند نسبت))، منسوب به رام. د رام. 1- ، 2- و3-

رامش :    (در قديم) 1- شادي و طرب؛ 2- عيش و خوشي؛ 3- سرود، نغمه؛ 4- امن، آسودگي.

رامينا : (رامين + الف (نسبت)) 1- منسوب به رامين؛ 2- دخترِ طربناک.

رابعه : (عربي) (اَعلام) رابعه ی بنت كعب (= رابعه‌ي قزداري) [قرن 4 هجری] شاعره‌ي پارسی گوی از مردم بلخ، که شعرهایش از او و داستان عشقش به غلام برادرش و کشته شدنش به دست برادر در تذکره ها نقل شده است.

رامينه : رام، رامين، طربناك.

رانیا : (عربی) 1- بیننده؛ 2- (اعلام) نام جایی در هندوستان.

راويه : (عربي) (در قديم) بسيار روايت كننده، راوي. + ( راوي.